Alaska Malamute
Alaskan Malamute to jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji północnych psów pociągowych. Chociaż używane są jeszcze jako psy pociągowe (głównie dla rekreacji i w sportach zaprzęgowych), najczęściej Malamuty utrzymywane są dzisiaj jako psy rodzinne oraz reprezentacyjne. Swoje istnienie zawdzięczają one
ludowi mieszkającemu niegdyś na obszarach Kanady, Stanów Zjednoczonych oraz Rosji. Przed tysiącami lat ludzie migrowali z Centalnej Azji i przekroczyli Cieśninę Beringa. Z nimi migrowały psy w typie szakala. Psy te krzyżowano z arktycznymi wilkami i na przestrzeni wieków dały one początek charakterystycznym rasom północnym w typie malamuta. Charakteryzowały je:

Ludziom żyjącym na tych mroźnych obszarach, bez dostępu jakiejkolwiek technologii towarzyszyły ich psy, przy pomocy których polowali, tropili zwierzynę i przemieszczali się, choć nie znano wtedy jeszcze sań to korzystano z dwóch żerdzi których końce łączono nad grzbietem psa. Kiedy ludy dalekiej północy zasiedliły określony obszar, zaczęto hodować psy o określonych potrzebnych im cechach i temperamencie. Zaczęły pojawiać się pewne wzorce i tak lud zwany Malehmiuci wyselekcjonował psy silne, wytrzymałe, które potrafiły pracować przy bardzo oszczędnym wyżywieniu. Psy te przemieszczając dobytek nie musiały być szybkie, bowiem poruszały się wraz z ich panami. Były za to bardzo wytrwałe i silne. Rasa ta została oficjalnie zatwierdzona przez ACK w 1935 roku. Opiekunem malamuta musi być osoba dorosła, jednak dzieci również powinny uczestniczyć w opiece nad psem od pierwszych dni jego pojawienia się w domu. Rasa ta wymaga dużego zaangażowania i starannego wychowania. Każdy, kto nie ma doświadczenia w kwestii wychowania malamutów, powinien poszukać hodowcy który posłuży mu radą i swoim doświadczeniem. Wychowując psa tej rasy musimy być naprawdę konsekwentni w działaniu,
jednocześnie prowadząc go łagodnie. Większość malamutów to łakomczuchy, przez co łatwo je wyszkolić nagradzając smakołykami. Rasa ta to na pewno świetni kompani wszelkiego rodzaju aktywności. Psy te kochają ruch i są niezmiernie szczęśliwe kiedy mogą się wybiegać i wyszaleć. Wzorzec rasy mówi o wyjątkowo przyjacielskim nastawieniu malamuta do człowieka. W przeszłości służyły one bowiem nie tylko do polowań i transportowania ładunków, ale również do opieki nad dziećmi. Psy agresywne konsekwentnie eliminowano z hodowli najczęściej je uśmiercając. Stąd u dzisiejszych malamutów agresja w stosunku do ludzi jest cechą raczej niespotykaną. W stosunku do dzieci malamuty są wyjątkowo przyjacielskie, uległe i niezwykle cierpliwe.
Ze spokojem znoszą ich „pieszczoty” i tu naszym zadaniem jest dopilnować aby dziecko kierujące się ciekawością nie zrobiło niechcący psu krzywdy wkładając mu np. palec do oka. Właśnie ta ogromna cierpliwość i miłość malamuta do dzieci sprawiła, że psy te zaczęły być wykorzystywane w dogoterapii czyli leczeniu i rehabilitacji niepełnosprawnych poprzez kontakt z psem. W Polsce dogoterapia funkcjonuje od kilku lat i jest coraz popularniejszą formą rehabilitacji. Łagodne usposobienie malamuta sprawia, że nie nadaje się on na stróża posesji. Posiada jednak doskonałe wyczucie sytuacji i potrafi odróżnić z jakimi intencjami zjawił się u nas gość. Jeśli my przywitamy go serdecznie – pies również. Jeśli intencje gościa nie są przyjazne, silnie związany z nami uczuciowo malamut bedzie reagował niespokojnie. Nigdy nie oczekujmy jednak, że będzie nas bronił zębami i nawet szkolenie w tym kierunku nie przyniesie żadnego skutku. Chociaż pies ten jest przyjacielski w stosunku do ludzi, w kontaktach z innymi zwierzętami jest zupełnie odwrotnie. Posiada on cechy dominacyjne w stosunku do innych psów, dlatego to on zawsze musi być szefem. Pies ten jest idealny dla rodzin z dziećmi. Bardzo szybko stanie się on członkiem naszej rodziny, bez którego nie będziemy mogli wyobrazić sobie życia. Jego lojalność, miłość i oddanie jeszcze nie raz nas zaskoczy.


Brak komentarzy:
Prześlij komentarz