Golden retiever
Wstęp
Golden retiever to urodzony pływak i myśliwy , uwielbia błotne kąpiele co może być wielkim utrapieniem dla właściciela. Charakteryzuje się zrównoważoną psychiką i wielkim zapałem do pracy . Określany jako wspaniały przyjaciel rodziny , uwielbiany przez małe dzieci , ale również przez osoby niepełnosprawne. Dzięki odpowiedniemu szkoleniu potrafi podnosić telefony czy nosić zakupy. Jego przyjacielskie nastawienie do ludzi ma również wady . Nie nadaje się na psa stróżowego, natomiast z wielką chęcią odda złodziejowi swoją zabawkę. Z racji, że jest to pies wrażliwym nie tylko w sferze pokarmowej, wszelkiego rodzaju krzyki lub bicie oraz tęsknota za opiekunem powodują osłabienie jego aktywności życiowej. Oddala się on od właściciela zaniedbując swoje systematyczne pory pożywienia. Wyśmienity aporter (golden retriever w wolnym tłumaczeniu – „złoty aporter„) z zaangażowaniem powtarza ćwiczenia i szybko się uczy, a dzięki dodatkowym smakołykom w trakcie nauki jego zapał wzrasta.

Uwielbia wylegiwać się na kanapie, ale długie spacery również należą do jego ulubionych zajęć. Goldeny tak jak i inne rasy psów , posiadają sierść . Lenią się one dwa razy do roku, to czas dwutygodniowej walki z jasnymi obłoczkami kłaków. Goldeny to psy charakteryzujące się stoickim spokojem, bardzo ciężko jest je wyprowadzić z równowagi, z wielkim spokojem znoszą natarczywość ludzi oraz szalone zabawy z upartymi dziećmi. Jednak gdzieś kończy się ta bariera łagodności i spokoju , nawet najłagodniejszy człowiek pod wpływem emocji w końcu wybucha. Dodatkowo nie należy zostawiać ich samych z małymi dziećmi, ponieważ z natury potrafią być zazdrosne o większą opiekuńczość nad dzieckiem, co może grozić atakiem na bezbronna istotę. Psy te charakteryzują się nie tylko zazdrością albo i indywidualizmem, potrzeba ciężkiej pracy by wyszkolić swojego ulubieńca na posłusznego przyjaciela. Goldeny pragną być na pierwszym miejscu , chcą być najważniejsze, dlatego w wieku dojrzewania psa toczy się wielka walka miedzy właścicielem, a podopiecznym.
Historia
Rasa została wyhodowana w Wielkiej Brytanii (Szkocji), a jej pochodzenie szacuje się w okresie pod koniec XIX wieku. Istnieje prawdopodobieństwo, że lord Dudley Mjoribanks jest pierwszym hodowcą tej rasy. W 1858r lord oglądając rosyjski występ cyrkowy dostrzegł wspaniałe owczarki o żółtawej maści i postanowił je odkupić. Jednakże większość knylogów , uważa tą historie za mało prawdopodobną , ponieważ owczarki mają zupełnie inne zdolności niż psy myśliwskie. Rzeczywistym szczegółem tej opowieści jest fakt, że pierwsze Goldeny ukazały się na wystawie jako rosyjskie retrievery. Istnieje również teoria, ze to lord Tweedmouth wyodrębnił tą rasę w XIX wieku.
Natomiast inne źródła podają zupełnie inną historie, uważa się, że nastąpiło skrzyżowanie żółtego gładkowłosego retriwera o imieniu Nous z suką spaniela tweed water w wyniku czego otrzymano cztery, żółte szczenięta. Kolejnym etapem było pomieszanie z czarnymi wavy coated retrieverami (obecnie flat coated retrievery), następnie seterami irlandzkimi i z bloodhoundami. Powstała rasa zrobiła furore i angielscy hodowcy zapragnęli ją rozpowszechnić. Zostały zarejestrowane pod nazwą złocisty flat coated (gładkowłosy), a w 1913 roku ich nazwa przekształciła się i zaczęły nosić miano żółtych ( z j. ang - yellow) lub złocistych(z j. ang. - golden) retieverów. Określenie golden , czyli złoty z języka angielskiego jest związane z jego kolorem sierści. Natomiast „retiever” wywodzi się z angielskiego czasownika „to retieve” oznaczającego odzyskiwać lub przynosić.
Choroby
Typowymi schorzeniami dla Goldenów retrieverów są schorzenia uwarunkowane genetycznie, zaliczają się do nich:
- powiązane z oczami:
- powiązane z kośćmi i stawami
- choroby układu nerwowego
-schorzenia skórne
- problemy trawienne

-choroby układu mięśniowego
Doskonałe proporcje
Wiek ( w tygodniach) | Waga dla psa(kg) | Waga dla suki(kg) |
8
|
6-8
|
5-6
|
12
|
10-12
|
9-10
|
24
|
22-25
|
20-24
|
52
|
34-40
|
28-34
|
Wygląd
Goldeny ukazują się w dwóch różnych linia hodowlanych, zróżnicowanych pod względem wyglądu . Pierwsza – linia angielska (Europejska): psy należące do tej linii posiadają jasne kremowe umaszczenie lub jasno złote. Sierść ich charakteryzuje się prostością bądź jest nieco bardziej falowana. Natomiast linia amerykańska: psy pochodzenia amerykańskiego mają barwę stosunkowo złotą, przechodzącą w czekoladę, rzadko brąz, lecz nigdy nie mahoń. Sierść zazwyczaj prosta lub falowana. Ponadto ich udowa ich ciała jest delikatniejsza i smuklejsza od ich europejskich krewnych. Dodatkowo można zauważyć , że w Europie przez niewykwalifikowane oko zostają one mylone z Seterami Irlandzkimi, które stanowią ich przodków.
Golden, a pożywienie
Jak już wiadomo rasa ta ma bardzo wrażliwy układ pokarmowy. Zatem należy poważnie zastanowić się zanim dam jeść coś naszemu ulubieńcowi. Goldeny z natury cierpią na różnorodne dolegliwości: chroniczne infekcje uszu , alergie na pchły, problemy skórne , zaognienia, swędzenie, ranki, obsesyjne lizanie kolan i stóp, słaba jakość sierści. W znacznej większości psy są leczone w kierunku schorzeń alergicznych, a ich właściciele setki razy zmieniają weterynarza, ponieważ leczenie jest bez efektowne. Jednak za każdym razem odpowiedź brzmi – „alergia”. Mimo, że zwierzaki zwykle leczone lekami antyhistaminowymi lub antybiotykami problemy nie znikają. Specjaliści uważają , że najczęstszym powodem pojawiania się alergii lub objawów podobnych do niej są objawy niedoborów zwierzęcego białka spowodowane nieprawidłowo niedobraną dietą. W większości przypadków tzw. „alergie” Goldenów znajdują źródło w komercyjnym jedzeniu , którym są karmione. Karma produkowana jest jako roślinna z minimalna ilością białka zwierzęcego. Psy są mięsożerne , nie są one ani owcami czy tez krowami. Ich przodkowie pożywiali się produktami zawierającymi wysoką ilość tkanki zwierzęcej. Kości, mięso , kopyta a nawet skóra. Jednak patrząc na naturę psowatych , nie są oni do końca, ‘prawdziwymi’ mięsożernymi , jedzą one także w jakimś procencie strawioną materie roślinną, która umieszczona jest w organizmie i układzie pokarmowym ich roślinożernych ofiar. Jednakże jest to tylko niewielki procent całości ich żywienia. Pożywienie wilków stanowi mięso zwierząt jedzących liście, porosty czy trawy. Natomiast nie jędza one zbyt dużo dojrzałych ziaren , nie konsumują pszenicy, kukurydzy czy ryżu. Wyjątki stanowi późne lato. Dzikie psowate spożywają niewielka ilość materii roślinnej i stosunkowo duża ilość materii zwierzęcej. Zatem taka powinna być dieta naszych goldenów. Karmienie swojego ulubieńca dieta , której głównymi składnikami są białka roślinne nie służy mu. Sam jest zmuszony do „walki” o składniki pokarmowe . Organizmy psów są przystosowane do trawienia zwierzęcego białka, a nie roślinnego. Dodatkowo karmy na bazie ziarnistej maja zwykle zasadowy odczyn, a to , w szczególności dla ras europejskich, którymi są Goldeny naraża na infekcje bakteryjne- stąd regularnie powtarzające się schorzenia uszu czy pęcherza. Dlatego tez przestawienie naszych podopiecznych na dieta której podstawa jest mięso , odznacza podwyższenie kwasowości powoduje zmniejszone prawdopodobieństwo powstania „alergii”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz